Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2013

Άλλη μια δικαίωση του Δημάρχου Σαρωνικού στον αγώνα για ελεύθερες παραλίες


http://www.exanatolis.gr
Αίσιο τέλος είχε για το Δήμαρχο Σαρωνικού Πέτρο Φιλίππου άλλη μια δικαστική μάχη με τον ιδιοκτήτη της εταιρείας ΑΤΤΙΚΟΣ ΗΛΙΟΣ και της ξενοδοχειακής μονάδας Grand Resort Lagonisi κ. Παντελή Μαντωνανάκη.
Εκτός από τις δεκάδες ποινικές διώξεις και καταγγελίες που όλα αυτά τα χρόνια έχει κινήσει ο κ. Μαντωνανάκης εναντίον του δημάρχου Σαρωνικού, εκκρεμούσε σε βάρος του και αγωγές με τις οποίες ο ιδιοκτήτης του παραπάνω ξενοδοχείου ζητούσε από τον κ. Φιλίππου αποζημίωση ύψους περίπου έξι (6) εκατομμυρίων ευρώ για διαφυγόντα κέρδη, συκοφαντική δυσφήμηση και άλλες κατηγορίες, επειδή ο δήμος ποτέ δεν του επέτρεψε να κλείσει την παραλία στο Λαγονήσι που χαριστικά του παραχώρησε με σκανδαλώδη σύμβαση το 2003 ο Άκης Τσοχατζόπουλος. Χαρακτηριστικά παραθέτουμε ένα απόσπασμα από την αγωγή και το ύφος της: «Ο Δήμαρχος Καλυβίων Θορικού έχει εθιστεί πλέον στην περιφρόνηση των Νόμων των Διαταγμάτων, των Δικαστικών αποφάσεων και εισαγγελικών απαγορεύσεων, στη βλάβη δημοσιών (τουριστικών κτλ.) συμφερόντων, στη βλάβη, στην περιφρόνηση, στην κατασυκοφάντηση προσώπων και Α.Ε., στην εκβίαση, στην παρακώλυση συγκοινωνιών, στη φθορά ξένης περιουσίας, στις απάτες σε βάρος του Δημοσίου και ιδιωτών…»!!!
Οι συγκεκριμένες αγωγές του κ. Μαντωνανάκη απορρίφθηκε από το δικαστήριο, ενώ αντίθετα έγινε δεκτή η αγωγή του δημάρχου Σαρωνικού, γεγονός που αποτελεί μια ακόμα δικαίωση στον πολυετή αγώνα του δήμου για ελεύθερες παραλίες.
Αξίζει δε να αναφέρουμε ορισμένα χαρακτηριστικά αποσπάσματα – σημεία του σκεπτικού της απόφασης, βάση του οποίου το δικαστήριο δικαιώνει τις επίμονες και πολύχρονες προσπάθειες του δήμου και των πολιτών προκειμένου να παραμείνουν οι παραλίες της περιοχής προσβάσιμες από όλους τους κατοίκους αλλά και τους επισκέπτες της και έδωσε αποστομωτική απάντηση σε όλους αυτούς που θέλουν να κλείσουν τις παραλίες:
α). «Είναι χαρακτηριστικό και ενδεικτικό το κλίμα που είχε δημιουργηθεί σχετικά με την υπογραφή της συμπληρωματικής σύμβασης για την παραχώρηση της ως άνω παραλίας σε επίπεδο τοπικής κοινωνίας, όπως αυτό εκφράζεται μέσα από τις συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Καλυβίων Θορικού, καθόσον όλα τα μέλη του ανεξάρτητα εάν αντιπολιτεύονταν ή όχι το πρόγραμμα και την πολιτική του Δημάρχου Πέτρου Φιλίππου, στο ζήτημα αυτό, συμφωνούσαν απόλυτα και ομόφωνα, ότι έπρεπε με κάθε τρόπο η επίδικη παραλία να μείνει ελεύθερη για πρόσβαση και χρήση όχι μόνο από τους δημότες των Καλυβίων Θορικού αλλά και από τους πολίτες όλης της Αττικής. Επίσης διαφαίνεται η έντονη αγωνία και ανησυχία του Δήμου ως συνόλου, σε επίπεδο τοπικών αρχών και πολιτών, όχι μόνο για τον αποκλεισμό τους από την εν λόγω παραλία αλλά και για το πραγματικό μέγεθος και τους αληθινούς στόχους της ως άνω επιχειρηματικής επένδυσης την οποία, ενώ αρχικά είχαν αποδεχτεί με θετικό τρόπο, τώρα την αντιμετώπιζαν με καχυποψία και αποστροφή. Στο σημείο αυτό είναι σκόπιμο να επισημανθεί και ο ρόλος της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Ανάπτυξης αλλά και των νόμιμων εκπροσώπων της ΕΤΑ Α.Ε., οι οποίοι σε προσεγγίσεις του Δήμου αλλά και της Νομαρχίας Ανατολικής Αττικής για το εν λόγω θέμα δεν τους ενημέρωναν για τις πραγματικές εξελίξεις, απεναντίας σε κάθε συνάντηση προσπαθούσαν να τους καθησυχάσουν με το να τους διαβεβαιώνουν προφορικά αλλά και εγγράφως ότι δεν είχαν πρόθεση να αποκλείσουν τους πολίτες από την παραλία…».
β). «…Είναι πάντως γεγονός ότι η περιρρέουσα ατμόσφαιρα εκείνη την εποχή στην τοπική κοινωνία των Καλυβίων Θορικού ήταν αρνητική και εκρηκτική σε σχέση με την επένδυση που επιχειρούταν να πραγματοποιηθεί στον επίδικο χώρο του πρώην Ξενία Λαγονησίου, διότι οι δημότες αισθάνονταν εξαπατημένοι, καθόσον η στάση των αρμοδίων στο ζήτημα της παραχώρησης της επίδικης παραλιακής εκτάσεως δεν ήταν σταθερή αλλά διφορούμενη και αντιφατική και τους δημιουργούσε την εύλογη πεποίθηση ότι επιχειρούνταν σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος, να εδραιωθούν αυθαίρετες καταστάσεις και παράνομες πρακτικές, προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα ισχυρών επιχειρηματιών. Άλλωστε, ο Δήμος Καλυβίων είχε επιδείξει έντονο ενδιαφέρον για τις παραλίες που βρίσκονται στα διοικητικά όρια του, τις οποίες φρόντιζε να αξιοποιεί και να αναβαθμίζει προς όφελος των δημοτών του αλλά και των κατοίκων που τις επισκέπτονταν. Κατά συνέπεια ήταν αναμενόμενο η τοπική κοινωνία να αντιδράσει έντονα και δυναμικά, όταν αισθάνθηκε ότι διακυβεύονται τα κεκτημένα της, διότι η επίδικη παραλία μέχρι τη στιγμή της παραχώρησής της στην εταιρεία ΑΤΤΙΚΟΣ ΗΛΙΟΣ Α.Ε. ήταν υπό την χρήση και εκμετάλλευση του Δήμου. Ο παλμός δε της βούλησης των πολιτών αποτυπώνεται στις αποφάσεις που έπαιρνε ομόφωνα το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Καλυβίων Θορικού την εποχή εκείνη, το οποίο καθόριζε το πλαίσιο των κινήσεων και την εν γένει στάση του Δήμου σχετικά με το επίδικο ζήτημα, ανάλογα με τη στάση και τις επιθυμίες των δημοτών του..»
γ). «…Ο έντονος και επικριτικός τρόπος με τον οποίο εκφραζόταν (ο δήμαρχος) και ο ζήλος και η μαχητικότητα με την οποία υπερασπιζόταν τις θέσεις του Δήμου, ήταν σύμφωνες και ανάλογες της έντασης και της αντίδρασης που είχε εκφραστεί από τους πολίτες, τους οποίους εκπροσωπούσε…Επομένως, ο καθού η κλήση εναγόμενος Πέτρος Φιλίππου σε όλες τις ενέργειες που προέβη και σε όσες δηλώσεις έκανε δημόσια για το θέμα, προκειμένου να αποτρέψει την παραχώρηση της επίδικης παραλίας, να καταγγείλει πρόχειρες διαδικασίες, να υπερασπιστεί τη μορφολογία της περιοχής και τον μέχρι τότε τουριστικό της χαρακτήρα, ο οποίος εξυπηρετούσε τους πολίτες όλης της Αττικής, δεν εξέφραζε σε καμία περίπτωση πρωτίστως τις προσωπικές του πεποιθήσεις, δεν αντιμαχόταν σε ατομικό επίπεδο τους καλούντες – ενάγοντες και την επιχειρηματική τους δραστηριότητα, με την προοπτική να αποκομίσει ο ίδιος κάποιο προσωπικό όφελος. Κατά τον ίδιο τρόπο, με τις δηλώσεις του, έγινε εξίσου επικριτικός και καυστικός με τους εκπροσώπους της ΕΤΑ Α.Ε. και με τον Υπουργό Ανάπτυξης και με όσα άλλα πρόσωπα θεωρούσε ότι έπαιξαν ρόλο και είχαν κάποια συμμετοχή στην παραχώρηση της επίδικης παραλίας…».
Η απόφαση αυτή αποδεικνύει περίτρανα ότι πολλές φορές ο λαός δικαιώνεται, όταν ο αγώνας του είναι δίκαιος, ομόθυμος και αφορά νόμιμα δικαιώματα του τα οποία καταπατούνται. Οι ελεύθερες παραλίες είναι αναφαίρετο δικαίωμα των πολιτών και πρέπει να παραμένουν ελεύθερες για να μπορούν να τις απολαμβάνουν.

http://www.exanatolis.gr/summary.asp?catid=3983&subid=2&pubid=21410