Κώστας Σκανδαλίδης: « Γεννήθηκα στην Κω και συγκεκριμένα στην Καρδάμαινα το 1953. Ο πατέρας μου ήταν παπάς αλλά τον έχω χάσει από το 1969. Είμαστε δύο αγόρια και δύο κορίτσια. Ο καθένας είναι λίγο αυτόνομος. Οι αδερφές μου σπούδαζαν και περίμενα να έρθουν στο νησί να μου φέρουν παιχνίδια, καραμέλες.
Την επόμενη μέρα που έφυγε ο Καραμανλής το 1985, πέθανε η μητέρα μου. Ήταν μοδίστρα, ο πατέρας μου ήταν το καλύτερο βιολί στο νησί πριν γίνει παπάς. Ψέλνω, προσπαθώ, μου αρέσει η μουσική. Μεγάλη Πέμπτη και Μεγάλη Παρασκευή είμαι πάντα στην εκκλησία του χωριού. Είχε πεθάνει ο πατέρας μου και πήγα Θεσσαλονίκη όπου έκανα την 5η Γυμνασίου και την 6η Γυμνασίου. Από το 1970 είμαι στην Αθήνα. Είμαι βέβαιος ότι όταν φύγω από τα πολιτικά, θα πάω να μείνω στην Κω. Άμα νιώσω ότι δεν μπορώ άλλο θα σταματήσω. Η πολιτική έχει τα καλά και τα κακά της. Έμαθα να βλέπω τα πράγματα πολύ πιο συνολικά από τον μικρόκοσμο της καθημερινότητας. Ένας πολιτικός πρέπει να ξέρει ότι η περιουσία του είναι η εμπιστοσύνη του κόσμου. Σε όλη την Ελλάδα βρεθήκαν 4.000 άνθρωποι που με υποστήριζαν στις εκλογές, χωρίς να τους ξέρω. Τον Ανδρέα Παπανδρέου τον γνώρισα το 1975 και έμεινα μαζί του μέχρι που έφυγε. Ήταν συναρπαστικός, τεράστιας ευφημίας. Του άρεσε πολύ η κουβέντα. Είχε πολύ χιούμορ. Πολιτικά ήταν πατέρας μου. Μου άρεσε αυτό που έκανε να κοιτάς πίσω από τον τοίχο. Μου άρεσε που ήταν ανατρεπτικός. Λίγο πριν πεθάνει με κάλεσε στην Εκάλη και μου είπε ότι ήταν ευχαριστημένος από μένα και ότι τον δικαίωσα, ένιωσα άλλος άνθρωπος. Την γυναίκα μου την γνώρισα μέσα στο ΠΑ.ΣΟ.Κ και παντρευτήκαμε. Σήκωσε το βάρος πολλών προεκλογικών αγώνων. Έχουμε ένα γιο που είναι το αριστούργημα της φύσης. Γεννήθηκε το 1992 και σπουδάζει. Είναι φοβερά κριτικός μαζί μου. Σπουδάζει πολιτικές επιστήμες παράλληλα με φιλοσοφία και κάνει και μουσική. Η επόμενη μέρα φαντάζει πολύ άδηλη. Οι ΠΑΣΟΚΟΙ είναι οργισμένοι, σου την λένε. Οι Έλληνες είναι ένας λαός που κάθε φορά που είχε στόχο και τον ήξερε και είχε ηγεσίες αφοσιωμένες στον στόχο έκαναν θαύματα. Διαβάζω, ακούω μουσική, πάω σε μπαράκια για ποτό. Παίζω τάβλι είμαι φίλαθλος του Ολυμπιακού. Πήγαινα γήπεδο, τώρα με κουράζει. Είμαι ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας. Άμα θέλω να ξεκουραστώ, διαβάζω βιβλία του Μεσοπόλεμου, αγόρασα τα 30 βιβλία του Καραγάτση. Για να ξαναγίνουμε Έλληνες πρέπει να ξαναχτίσουμε κομμάτι – κομμάτι αυτήν την πατρίδα».
Την επόμενη μέρα που έφυγε ο Καραμανλής το 1985, πέθανε η μητέρα μου. Ήταν μοδίστρα, ο πατέρας μου ήταν το καλύτερο βιολί στο νησί πριν γίνει παπάς. Ψέλνω, προσπαθώ, μου αρέσει η μουσική. Μεγάλη Πέμπτη και Μεγάλη Παρασκευή είμαι πάντα στην εκκλησία του χωριού. Είχε πεθάνει ο πατέρας μου και πήγα Θεσσαλονίκη όπου έκανα την 5η Γυμνασίου και την 6η Γυμνασίου. Από το 1970 είμαι στην Αθήνα. Είμαι βέβαιος ότι όταν φύγω από τα πολιτικά, θα πάω να μείνω στην Κω. Άμα νιώσω ότι δεν μπορώ άλλο θα σταματήσω. Η πολιτική έχει τα καλά και τα κακά της. Έμαθα να βλέπω τα πράγματα πολύ πιο συνολικά από τον μικρόκοσμο της καθημερινότητας. Ένας πολιτικός πρέπει να ξέρει ότι η περιουσία του είναι η εμπιστοσύνη του κόσμου. Σε όλη την Ελλάδα βρεθήκαν 4.000 άνθρωποι που με υποστήριζαν στις εκλογές, χωρίς να τους ξέρω. Τον Ανδρέα Παπανδρέου τον γνώρισα το 1975 και έμεινα μαζί του μέχρι που έφυγε. Ήταν συναρπαστικός, τεράστιας ευφημίας. Του άρεσε πολύ η κουβέντα. Είχε πολύ χιούμορ. Πολιτικά ήταν πατέρας μου. Μου άρεσε αυτό που έκανε να κοιτάς πίσω από τον τοίχο. Μου άρεσε που ήταν ανατρεπτικός. Λίγο πριν πεθάνει με κάλεσε στην Εκάλη και μου είπε ότι ήταν ευχαριστημένος από μένα και ότι τον δικαίωσα, ένιωσα άλλος άνθρωπος. Την γυναίκα μου την γνώρισα μέσα στο ΠΑ.ΣΟ.Κ και παντρευτήκαμε. Σήκωσε το βάρος πολλών προεκλογικών αγώνων. Έχουμε ένα γιο που είναι το αριστούργημα της φύσης. Γεννήθηκε το 1992 και σπουδάζει. Είναι φοβερά κριτικός μαζί μου. Σπουδάζει πολιτικές επιστήμες παράλληλα με φιλοσοφία και κάνει και μουσική. Η επόμενη μέρα φαντάζει πολύ άδηλη. Οι ΠΑΣΟΚΟΙ είναι οργισμένοι, σου την λένε. Οι Έλληνες είναι ένας λαός που κάθε φορά που είχε στόχο και τον ήξερε και είχε ηγεσίες αφοσιωμένες στον στόχο έκαναν θαύματα. Διαβάζω, ακούω μουσική, πάω σε μπαράκια για ποτό. Παίζω τάβλι είμαι φίλαθλος του Ολυμπιακού. Πήγαινα γήπεδο, τώρα με κουράζει. Είμαι ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας. Άμα θέλω να ξεκουραστώ, διαβάζω βιβλία του Μεσοπόλεμου, αγόρασα τα 30 βιβλία του Καραγάτση. Για να ξαναγίνουμε Έλληνες πρέπει να ξαναχτίσουμε κομμάτι – κομμάτι αυτήν την πατρίδα».
